Waar gaat uw lezing over?
‘In essentie gaat die over vertrouwen in zorg. Als er een breuk ontstaat in de vertrouwensrelatie met de ouders – in de gehechtheid – lopen kinderen onder stress een verhoogd risico op allerlei gedragsen emotionele problemen. Maar als zij kunnen vertrouwen op de zorg door hun ouders vormt dit een (transdiagnostische) buffer tegen het ontstaan van psychologische problemen.’
Wat is de Attachment Based Family Therapy (ABFT) voor een behandeling?
‘Het is een evidence-based behandelprogramma voor depressieve en suïcidale jongeren, gericht op het herstellen van de vertrouwensband met hun ouders. Jongeren en ouders nemen daarvoor gelijktijdig deel aan de behandeling. De adolescenten worden daarin gestimuleerd om met hun ouders te delen welke ervaringen voor hen hebben geleid tot de vertrouwensbreuk, hoeveel verdriet hen dat heeft gedaan en hoezeer hen dat gekwetst heeft.
Als ouders kunnen luisteren naar dit verdriet, die kwetsuren en daar erkenning aan kunnen geven, is dit een corrigerende ervaring omdat dit erg sensitief en responsief overkomt.’
Waarom refereert u aan ‘onzichtbare netwerken’?
‘Gehechtheid is een belangrijk concept, maar we weten eigenlijk niet wat hechting precies is, en hoe we het moeten operationaliseren. Vanuit een strikt behavioristisch denkkader is gehechtheid een onzichtbaar fenomeen. Ik wil het punt maken dat gehechtheid een element van de ouder-kind relatie is waar behandelaren ook rekening mee moeten houden. De traditionele gedragstherapie richt zich ofwel op de kinderen (werken aan hun vaardigheden) of op ouders (werken aan de opvoeding), en minder op
