Home Magazine Column

Column

Annemarie de Leng

Mijn ongetemde brein

Pasgeleden was mijn jongste dochter ineens van de aardbodem verdwenen, ergens in Nieuw-Zeeland. De laatste plek waar ze door de gps was gesignaleerd, was in de buurt van een nationaal park.
Remke van Staveren

De verhalen die ons vormen

Terwijl de intercity door het Nederlandse landschap glijdt, bedenk ik wat ik ga zeggen straks.
stoelen in wachtkamer

Het meisje dat maar niet at

Het vergde weinig diagnostiek om te zien waar Aisha van 15 voor kwam. Ze was vel over been en keek met haar holle, matte ogen naar een wereld waar niets te zien leek.
Michel Reinders

Rondjes rijden

Mijn vriend Frits rijdt in een taxi om zijn studie te financieren. ‘Het is bizar,' zegt hij, ‘dat er mensen zijn die een taxi bestellen, zonder dat ze weten waar ze heen willen.'
Annemarie de Leng

Perfect opruimen

Een lieve mevrouw van dik in de tachtig voor wie ik mantelzorger ben, was pas geleden erg van slag.
Suïcidepreventie

Een zaadje geplant

In deze bijdrage vertelt gz-psycholoog Yara Wurtz over patiënt Kees, die onverwachts wil stoppen met therapie.
Michel Reinders

Het klaagconvenant

Klagen kan een verbetering opleveren, maar heeft ook een schaduwzijde: het verpest de teamsfeer en vermindert het werkplezier.
Maartje Schoorl

Imagoschade

‘Hoe onderscheiden wij ons van de empathische buurvrouw?'
Michel Reinders

Echte Helden

Therapeuten zorgen beter voor anderen dan voor zichzelf. Dat is hun kracht en zwakte tegelijk.
Maartje Schoorl

Cheerleader

We zijn het er bijna allemaal wel over eens; de wetenschap zou erop vooruitgaan als praktijkkennis beter wordt benut en de praktijk zou meer kunnen profiteren van wetenschappelijke inzichten.