Februarizon
Nu de therapie is beëindigd en de laatste pil sertraline een maand geleden is ingenomen, zou alles weer bij het oude moeten zijn. Nu zou alles weer moeten werken zoals het eens deed, maar dan beter.
‘Af Sherry, Laag!’
'Kom snel binnen en gedraag je rustig, dan doen ze je niks'. Nog niet bepaald gerustgesteld loop ik voorzichtig langs moeder en haar vier rottweilers de portiek van een flat in Amsterdam binnen.
Down Under: ‘ik was een bruut’
In mijn werk kom ik veel kinderen tegen die geen contact meer hebben met een van hun ouders, meestal de vader. Die is 'uit beeld', wordt er dan gezegd.
Geboorte van een tweeling
Het is vrijdagavond en ik plof op de bank. Wat een dag! Terwijl ik dacht dat het een kantoordag werd, heb ik de dag doorgebracht in het ziekenhuis.
Down Under: Seks
'Wanneer mag ik weer naar die mefrouw', vraagt Delano slissend aan zijn pleegmoeder? Delano is zes jaar oud en inmiddels is hij een jaar uit huis geplaatst.
‘Koters eruit, ga maar bij de therapeut wonen!’
'WC en prullenbak zijn ook in orde. Je mag plassen!' Na twee maanden zijn de cliënt (een moeder) en ik gewend geraakt aan het toiletritueel. Met de deur op een kier blijf ik naast de deur luisteren.
Down Under: Gilles de la Tourette
Aangekomen op de derde verdieping duw ik Ed voor me uit en duiken we snel mijn kamer in, ik weet nog van niks. Mijn collega heeft me gevraagd met hem te praten over zijn seksueel grensoverschrijdende gedrag. Waar kan het vandaan komen, en wat zijn handvatten om met hem om te gaan?
Lachend onder de Martinitoren
'Kijk wat jullie bereikt hebben, wees daar trots op! Alle goeds voor de toekomst, voor jullie als gezin.' Terwijl ik afscheid neem van het gezin en zwaaiend naar mijn auto loop, denk ik terug aan het allereerste MST-CAN-gezin, jaren geleden.
Down Under: Mag ik een pleegmoeder?
Zeven jaar is ze als ik haar leer kennen, en al sinds haar derde jaar woont ze in een kindertehuis. Haar vader is overleden, dat weet ze. Haar moeder heeft ze al drie jaar niet meer gezien en ze blijft vragen waarom. In de vorm van een strip vertel ik haar dat zij een 'shaken baby' was en dat de dokter dacht dat haar ouders haar hadden pijn gedaan.
Missie geslaagd!
Dinsdag had ik een klusje als ervaringsdeskundige. Een klusje bij mijn oude ggz-familie waar ik drie jaar intensief in therapie ben geweest; mijn ggz-familie die - voor mij - van ondersteunende therapeuten zijn gepromoveerd tot collega's, elk met zijn of haar eigen ervaringen en ervaringsdeskundigheid.
