Als moeders met postpartumproblemen behandeld worden met hun baby erbij en de behandeling zich richt op het ouderschap, dan hebben niet alleen de moeders zelf meer profijt van de behandeling, maar ook de baby's.
Een behoorlijk deel van de vrouwen ontwikkelt in het eerste jaar na de geboorte van een kind psychische problemen.1,2 Postpartum psychische problemen vormen een risicofactor voor de ontwikkeling van het kind, zoals emotionele en gedragsproblemen.3 Mogelijk wordt dit verklaard door problemen in het ouderschap (zoals ouderschapsstress, verlaagd zelfvertrouwen als ouder en problemen met de binding van de moeder aan de baby) en de ouder-kindrelatie die vaak samengaan met postpartum psychische problemen.4-6 Postpartum depressie en angst verhogen de kans op ouderschapsstress, verlagen het zelfvertrouwen als ouder, en veroorzaken problemen met de binding van de moeder aan de baby.7-9
Behandeling
Voor wat betreft psychologische behandelstrategieën is het belangrijk om postpartum psychische problemen, zoals een postpartum depressie of angststoornis, niet te behandelen als een reguliere depressie of angststoornis, maar om tijdens de behandeling oog te hebben voor het ouderschap. Onderzoek wijst namelijk uit dat enkel een verbetering in de psychische problemen van de ouder niet zonder meer een positief effect heeft op de problemen in het ouderschap en in de ouder-kind-interactie die gepaard kan gaan met de psychische problemen.10,11 Volgens een recent geschreven systematische review over behandelingen voor vrouwen in de postpartum periode – behandelingen die zich richten op zowel psychische problemen rondom het ouderschap, als de ouder-kind-interactie en de ontwikkeling van de baby – is het meeste bewijs verzameld voor de behandeling van postpartum psychische problemen met behulp van postpartum specifieke cognitieve gedragstherapie.12 Deze behandeling heeft een positief effect
