‘Wat mij drijft is de noodzaak om dingen te veranderen die in mijn optiek niet goed zijn, om beweging te krijgen in een systeem of een manier van werken die soms heel erg vastzit in bepaalde dogma’s, overtuigingen of structuren. Dat is denk ik in de ggz bij uitstek iets heel vervelends. Mensen die psychisch vastlopen, lopen vaak op verschillende levensterreinen vast, want je hebt je psyche nodig om je koers te bepalen. Dus als dat te lang stilstaat of als er onvoldoende herstelmogelijkheden zijn, dan help je niet goed. Dat signaleerde ik om mij heen – nog steeds overigens. En daarom zoek ik steeds naar manieren om het anders te doen, of eigenlijk naar manieren om ruimte te maken om het anders te doen. Door kritisch te reflecteren op al die ideeën die we hebben, op onze aannames en overtuigingen; kloppen die allemaal wel? En als je er nou eens anders naar kijkt, ontstaan er dan andere mogelijkheden? Kunnen we tijd, ruimte en rust creëren om met elkaar na te denken over hoe we verder moeten?’
