Al die verschillende BIG-registraties die wij naast de master psycholoog, de bachelor psycholoog en de hbo-psycholoog hebben opgetuigd (gz-psycholoog, psychotherapeut, klinisch psycholoog, klinisch neuropsycholoog) kunnen ze niet uit elkaar houden, en hiervoor doen ze overigens ook geen moeite. Als de berg niet naar Mozes komt, dan gaat Mozes maar naar de berg. Kortom, tijd voor een oplossing, een plan: De Psychologiestudie (te vergelijken met de geneeskundestudie) kent een drie-jarige bachelor en een-jarige master, en dan volgt elke student die de titel psycholoog wil behalen datgene wat nu GZ-opleiding heet. Indien deze met succes wordt afgerond, heb je een BIG-registratie basisberoep psycholoog en mag je de titel psycholoog voeren. Dat mag niet als je stopt bij de bachelor, de master of een hbo-opleiding. In de universitaire voorbereiding op de tweejarige opleiding tot psycholoog (na je master), dragen zowel klinische- als ontwikkelingspsychologie bij aan de leerstof, en je kunt hierin een accent leggen op kinderen en jongeren. De opleiding is altijd gericht op ambulante hulpvragen, en dus niet op ernstige psychische aandoeningen. Met dit laatste wordt bedoeld: mensen die er zo slecht aan toe zijn dat ze het perspectief van een week niet meer kunnen overzien. Overigens kunnen mensen die worden gediagnosticeerd en behandeld door de psycholoog, in DSM-termen wel een breed scala aan aandoeningen hebben, maar die zijn dus relatief mild. Anders dan nu, kan de psycholoog
