Aansprakelijkheid
In Frankrijk vindt momenteel een strafrechtelijk proces plaats tegen Orange, het voormalige France Telecom. Het bedrijf wordt verweten dat de werksfeer bij France Telecom zo slecht was dat tientallen medewerkers zelfmoord pleegden. Het is een interessante ontwikkeling dat ‘de vermeende veroorzaker’ van een psychiatrische aandoening of suïcidaliteit, hiervoor aansprakelijk wordt gesteld. Zo werden De Staat der Nederlanden en de Nederlandse Aardolie Maatschappij (NAM) onlangs aansprakelijk gesteld voor de psychische ziekte die iemand naar eigen zeggen als gevolg van de aardbevingen in Groningen had ontwikkeld.
Strafrechtelijke procedure
Tussen de Franse en Nederlandse zaak bestaat wel een belangrijk verschil. Waar in Frankrijk sprake is van een strafrechtelijke procedure, is in Nederland sprake van een civielrechtelijke zaak. Een strafrechtelijke procedure heeft als doel het bestraffen voor een gepleegd misdrijf, door leedtoevoeging aan het slachtoffer. Hierdoor hoopt het strafrecht de dader ervan te weerhouden zoiets nogmaals te doen, en een voorbeeld te stellen voor anderen. Hoewel het Nederlandse strafrecht tegenwoordig ook beperkte mogelijkheden voor het slachtoffer kent om schadevergoeding te vragen, is dat uitdrukkelijk niet het doel. Een strafrechtelijke procedure kan alleen geïnitieerd worden door de Officier van Justitie, niet door burgers zelf (zij kunnen wel via een zogenaamde artikel 12-procedure proberen om een vervolging af te dwingen).
Civielrechtelijke zaak
Burgers kunnen wel een civielrechtelijke procedure initiëren (voor grotere zaken met inschakeling van een advocaat). In civielrechtelijke procedures is schadevergoeding één van de belangrijkste doelen. De maatstaf is daarbij niet of er een misdrijf is gepleegd, maar of sprake was van onrechtmatig handelen. Terwijl de mogelijke misdrijven limitatief staan opgesomd in het Wetboek van Strafrecht, is het criterium of sprake is van onrechtmatig handelen veel vager. Het is aan de rechter om hier invulling aan te geven. Wel is onder meer vereist dat de schade is veroorzaakt door het onrechtmatig handelen of nalaten; er moet een causaal verband met de schade bestaan.
Vrijwel alle psychiatrische aandoeningen worden veroorzaakt door een combinatie van genetische factoren, ervaringen in de jeugd en latere levensgebeurtenissen. Hoe valt dan aan te tonen dat iemand door toedoen van een ander depressief of suïcidaal is geworden? Had de persoon niet al een bepaalde kwetsbaarheid? Het interessante is dat deze vraag voor het recht niet heel relevant is. Een belangrijk principe in het recht is namelijk dat je het slachtoffer moet nemen zoals hij of zij is. Juridisch gezien is het daarom niet
