Hoewel er effectieve behandelingen bestaan voor adolescenten met depressieklachten, wordt slechts een minderheid van hen (15-36%) hiervoor daadwerkelijk behandeld. Dit gaat ten koste van een gezonde ontwikkeling en het verlengt de lijdensdruk. Eigenhuis en collega’s deden onderzoek naar factoren die hulp zoeken vergemakkelijken en naar belemmerende factoren.¹ Zij maakten hiervoor gebruik van verdiepende, semi-gestructureerde interviews.

Uiteindelijk deden 32 adolescenten en jongvolwassenen (in de leeftijd van 16-24 jaar) aan het onderzoek mee, van wie 29 deelnemers last hadden van depressieve symptomen op het moment van het interview en van wie drie deelnemers in het verleden depressieve klachten hadden. De meeste deelnemers hadden uiteindelijk professionele hulp gevonden.

Uit de interviews kwamen vijf thema’s naar voren die voor hen bepalend waren geweest voor het wel of geen professionele hulp zoeken: 1) individueel functioneren en gezondheid; 2) gezondheidskennis; 3) houding; 4) omgeving en 5) toegankelijkheid van de hulpverlening. Triggers om hulp te zoeken waren (individuele) lijdensdruk en verminderde schoolprestaties. Een belemmerende factor voor het zoeken naar hulp was weinig kennis hebben over depressie. De factor Houding bestond uit vergemakkelijkende factoren – zoals een positieve houding t.o.v. behandeling – en belemmerende factoren, zoals schaamte en problemen zelf willen oplossen. Ook de omgeving van de deelnemers – o.a. school, familie en vrienden – was van invloed op het al dan niet herkennen van de symptomen en het zoeken van professionele hulp. Belemmerende factoren in de ’toegankelijkheid van de hulp’ waren: naar de huisarts gaan, de juiste verwijzing krijgen en