De NVO Storytellers is een fijne podcast voor behandelaren die een kijkje willen nemen in de praktijk van collega’s die in de jeugd-ggz werken, bijvoorbeeld om nieuwe inzichten op te doen. In iedere aflevering komt een behandelaar aan het woord die met kinderen of jongeren werkt en geeft een onderzoeker zijn of haar visie op het onderwerp vanuit het perspectief van de wetenschap. Er staan tien afleveringen van NVO Storytellers ingepland. Vaste gespreksleider is orthopedagoog-generalist Gerhard van Cappellen. De makers behandelen de verschillende werkvelden waar (ortho)pedagogen werkzaam zijn. In iedere aflevering wordt een ander onderwerp belicht, zoals preventie bij jeugdcriminaliteit, langdurige relaties in de zorg, hoog- begaafdheid, opgroeien in armoede en contact maken met kinderen die autisme hebben.

De podcast brengt complexe pedagogische vraagstukken onder de aandacht en ook al is deze gericht op (ortho)pedagogen, deze onderwerpen maken je als psycholoog ook bewust van de impact van specifieke jeugdervaringen op volwassen cliënten. Door de vele praktijkvoorbeelden, de wetenschappelijk visie en de betrokkenheid van de gasten is iedere aflevering een genot om naar te luisteren.

Hoofdredacteur GZ-psychologie

In deze prachtige, ontroerende en – bij vlagen – humoristische film staat het leven van de dementerende Ruth centraal. Aan het begin van de film woont ze nog thuis, maar dat is niet langer mogelijk, ook al denkt ze daar zelf anders over. Haar zoon brengt haar daarom naar een verzorgingstehuis, op een locatie die ze zelf ooit heeft uitgekozen, maar dat herinnert ze zich niet meer.

In deze moeilijke fase van haar leven volgt de kijker Ruth’s worsteling; terwijl zelfs de taal haar langzaam ontvalt, wat een schrille tegenstelling vormt met haar vitale uiterlijk. Gaandeweg worden aanraking, bewegen en dans steeds belangrijker voor Ruth, omdat er geen woorden meer zijn. Maar er zijn ook lichtpuntjes. Zo blijkt haar ‘spiergeheugen’ nog goed van pas te komen bij het koken (ooit was Ruth chef-kok). Deze film gaat vooral over wat het leven Ruth nog te bieden heeft, ondanks haar dementie. De regisseur heeft zelf als zorgverlener gewerkt voor dementerenden, en kent de doelgroep daardoor heel goed. Vorig jaar heeft Familiar Touch meerdere prijzen gewonnen op het filmfestival van Venetië, waaronder die van beste regie en beste actrice in de categorie Orizzontie.

Hoofdredacteur GZ-psychologie