Waar ben jij nu terwijl je dit leest? Hoe voelt het om daar te zijn? Onze omgeving heeft invloed op hoe we ons voelen. Toch is de locatie waar onze sessies plaatsvinden vaak geen plek waar we heel bewust voor kiezen. Wat als we sommige sessies buiten in de natuur zouden houden?
Laatst haalde ik een cliënt op uit de wachtkamer. Tegen de tijd dat we bij mijn kamer aankwamen, de laatste kamer in de gang, zei hij: ‘Wow, die knalpaarse muur in de gang is heftig, ik ben nu al overprikkeld.’ Idealiter zou geestelijke gezondheidszorg in een omgeving plaatsvinden die rust uitstraalt, die bijdraagt aan een emotioneel veilig gevoel. Hoe creëer jij een fijne therapiesetting? Komen daar foto’s van natuur, of wellicht planten bij kijken? Dat zou niet zo gek zijn, want vanuit het onderzoek naar zogeheten ‘healing environments‘ weten we dat natuurlijke kleuren en elementen kunnen bijdragen aan de mentale gezondheid van mensen. Alleen al het kijken naar een natuurposter, schilderij, of video verlaagt stress en verhoogt positieve emoties. Ook verschillende experimenten uit mijn proefschrift laten zien dat kijken naar een natuurvideo (vergeleken met kijken naar een video van een stedelijke omgeving) helpt om negatieve gedachten en gevoelens beter te verwerken, het meer ontspanning geeft en dat kijken naar natuur zelfs nog effectiever is als de depressieve klachten hoger zijn.1,2 Ergens een natuurlijke setting creëren, bijvoorbeeld in wachtkamers en in de behandelpraktijk van therapeuten, kan dus voordelen hebben voor de geestelijke gezondheidszorg.
Natuurlijke omgeving
Hoe fijn het ook is dat alleen al het kijken naar natuurbeelden kan bijdragen aan de mentale gezondheid, dat is nog niet helemaal hetzelfde als ’the real thing’; hoe fijn zou het zijn als we niet alleen de natuur naar binnen zouden brengen, maar ook andersom, dat we onszelf en onze activiteiten naar buiten zouden verplaatsen? Steeds meer studies laten namelijk zien dat een natuurlijke omgeving het herstelproces van cliënten in therapie kan ondersteunen.3 Ook in Nederland groeit het aantal buitenpsychologen en wandelcoaches in rap tempo. Hoe kunnen we dit begrijpen? Wat beleven cliënten tijdens therapie buiten in de natuur? Dat was de centrale vraag van een kwalitatief onderzoek dat ik deed in het kader van mijn proefschrift.4 Aan dit onderzoek deden twaalf mensen mee die allemaal in behandeling waren voor DSM geclassificeerde problematiek bij een BIG geregistreerde therapeut. Tijdens de interviews gebruikte ik een imaginatieinterventie, ‘Stel je
