Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties3

‘Met een echte burn-out moet je in de gespecialiseerde ggz terechtkunnen’

In hun overzichtswerk De burn-out bubbel maken Wilmar Schaufeli en Jan Jaap Verolme korte metten met de 'vele misvattingen' die over burn-out bestaan. Zij pleiten hierin ook voor het maken van een scherper onderscheid tussen lichte en zware burn-outklachten.
Burn-out

Een interview met auteur Wilmar Schaufeli, emeritus hoogleraar Arbeids- en Organisatiepsychologie aan de Universiteit Utrecht en KU Leuven.

https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs41480-022-1416-4/MediaObjects/41480_2022_1416_Fig3_HTML.jpg

Waarom hebben jullie dit boek geschreven?
‘Wij hadden de indruk dat er tegenwoordig van alles over burn-out wordt beweerd en dat hierover allerlei meningen en ideeën in omloop zijn die geen recht doen aan wat burn-out werkelijk is. Vanuit onze expertise vonden wij het daarom belangrijk om nog eens goed naar de empirie te kijken; naar wat er op dit moment feitelijk over burn-out bekend is. Voor ons boek spraken we met onderzoekers, met mensen uit het veld en daarvoor hebben we ook naar de laatste cijfers gekeken.’

1,5 miljoen mensen met een burn-out?

Wat is jullie belangrijkste constatering?

‘Wat opvalt is dat er tegenwoordig grofweg op twee manieren over burn-out wordt gesproken. Enerzijds doelen mensen hiermee op vage klachten die te maken hebben met het welbevinden op hun werk, zoals vermoeidheidklachten en motivatieproblemen. Veel mensen die daar last van hebben, werken gewoon door; ook al gaat het niet meer zo lekker, zijn ze vaak moe en zitten ze niet meer zo goed in hun vel. Uit de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA), die jaarlijks wordt afgenomen door het CBS en TNO, blijkt dat 1,3 tot 1,5 miljoen Nederlanders daar last van hebben. Op de bovengenoemde klachten wordt het label burn-out geplakt en sinds 2012/2013 is er volgens deze cijfers sprake van een jaarlijkse stijging van rond de twaalf procent naar ruim 16 procent. Let wel, dan heb

Premium

Wil je dit artikel lezen?


    Al abonnee? Log dan in

    3 REACTIES

    1. 1,5 miljoen mensen mogelijk met burn-out. NCPSB: 82 procent van de jongeren dreigt uit te vallen vanwege zware stress. RIVM: 2 miljoen mensen met rugklachten . Ruim 1 miljoen mensen met depressieve klachten (RIVM) . Ook RIVM: 1 op de 11 (9 procent) jongvolwassenen (18 tot en met 34 jaar) in Nederland heeft een hoog risico op een angststoornis of een depressie in 2020. Dit is een toename ten opzichte van 2016, toen had 7 procent een hoog risico, in 2012 was het 6 procent. Veiligheid.NL :In 2019 raakten naar schatting 4,4 miljoen sporters in Nederland geblesseerd tijdens het uitoefenen van hun sport. Gezamenlijk liepen zij rond de 5,5 miljoen blessures op, wat overeenkomt met 3,1 blessures per duizend uur sport. CBS: Ruim 100 duizend volwassenen lijden aan ernstigste vorm van zwaarlijvigheid. In totaal heeft 14 procent in 2017 enige vorm van obesitas, ruim 2,5 keer meer dan begin jaren tachtig.
      Gezondheidsplein: 4% van onze bevolking heeft dagelijks last van een vorm van hoofdpijn. 10% vaker dan 15 dagen per maand last van spanningshoofdpijn. 15% last van migraine. CBS 2014: 2,8 % van de Nederlandse kinderen (4 tot 12 jaar) volgens hun ouders een Autisme SS heeft. RIVM/MDL Stichting:Bijna één op de vier Nederlanders kampt met maag-, darm- of leverproblemen. VerweyJonkersInstituut: In 2017 hadden 1,3 miljoen 0-25 jarigen een chronische diagnosen ( uit alle databestanden van alle zorgverzekeraars) .
      Leeft de burn-out groep buiten deze andere groepen? Heeft iemand wel eens Venndiagrammen kunnen maken om ze over elkaar heen te leggen? Kan de psychologie dit allemaal verklaren? Of moeten we toch aannemen, dat we als maatschappij (ouders, onderwijs, geneeskunde) falen in het tot volledige gezondheid opvoeden van onze kinderen ?? Het leger kan als kanarie dienen: in bijna 30 jaar is de uitval in de militaire opleidingen opgelopen van rond 6% naar > 50% nu (gen.b.d. Mart de Kruif bij afscheid 2016).
      Straks komt “niet goed opgevoed” ook nog eens in de DSM. Dan zijn de rapen echt gaar.

      • En toch gaat het heel goed met ons en de wereld. We worden gezonder ouder, zijn tot hogere leeftijd fit, veel ernstige ziekten van lichaam en geest zijn steeds beter te behandelen. Toch: Enerzijds gebrek aan focus, discipline en weerbaarheid, anderzijds zeker een tekort in organisaties om het werk goed in te richten, mensen goed toe te rusten, hen de autonomie en sturing te geven die past bij de steeds betere opleiding. Of willen we te veel, te snel en zeuren we te graag?

    2. Lees alle reacties
    3. Goed artikel met mooie analyse. Ik struikel over de zin “En dan willen ze ook nog een gezin, parttime voor de kinderen zorgen”. Dat willen hun partners ook – dat hoop ik op zijn minst. Tóch zijn het vaak vrouwen die overbelast raken door de combinatie zorg en werk. Daarbij laten andere gegevens zien dat zorg en kinderen ook veelal voor rekening van moeders komen. M.i. dus een iets dieper liggend probleem dan “en dan willen ze ook nog”.