Sinds kort mogen artsen in Schotland ‘natuur’ voorschrijven aan patiënten. Een Schotse dokter kan tegenwoordig dus de volgende recepten meegeven: ‘make beach art from natural materials’; ‘borrow a dog and take it for a walk’; ‘touch the sea’.

Al ongeveer twintig jaar bestaan er vijf bekende misvattingen over depressie op latere leeftijd. Onlangs verscheen er een update waarvoor de onderzoekers keken naar de recente literatuur.1 Wat blijkt:

Het is zaterdag. Ik zit in de trein, onderweg naar het Waanzinfestival in Utrecht. Ik reis graag met de trein, het is ontspannen en ik kan fijn uit het raam kijken of ik een ree of een haas zie.

Dit najaar publiceert de Vlaamse onderzoeksgroep van Caroline Braet, hoogleraar Klinische Psychologie aan de Universiteit Gent, het eerste trainingsprogramma in emotieregulatie specifiek gericht op kinderen en adolescenten. Het is een belangrijke stap voorwaarts, want patiënten leren omgaan met hun emoties wordt in de behandelkamer nog altijd ondergewaardeerd, aldus Braet.

Jaarlijks, van juli tot en met oktober, wordt er weer een extra inspanning van de zorgverleners verwacht. In deze periode moeten zorgaanbieders nieuwe zorgovereenkomsten afsluiten. Maar ook voor de maanden november en december mag het loepje uit de tas gehaald worden om de kleine lettertjes te lezen.

In Nederland zijn ieder jaar 37.000 jongeren depressief. De zorg voor deze patiënten is versnipperd georganiseerd en wordt bovendien niet altijd volgens de richtlijn aangeboden. Met vroegsignalering, preventie, goede behandelingen en terugvalpreventie in de regio groeit de effectiviteit van de hele zorgketen.

ADHD is een neurobiologische stoornis die niet alleen bij kinderen voorkomt, maar ook bij volwassenen. Op latere leeftijd kunnen de gevolgen voor werk, eigenwaarde en sociale contacten heel nadelig zijn. Medicatie is soms effectief, maar vaak niet voldoende.

Terwijl de Nederlandse gz-psychologen dit jaar vieren dat hun beroep twintig jaar geleden een plaats kreeg in de Wet BIG, wordt in België nu pas een wet ingevoerd die de beroepenstructuur voor de ggz regelt. Die achterstand bood onze zuiderburen de kans om een aantal ‘onvolkomenheden’ uit de Nederlandse praktijk te vermijden.

‘Mama heeft vanochtend mijn sleutel afgepakt… Kunt u me helpen met wat ik straks moet doen als ik uit ben van school?’ Maandagochtend half 9.

Uit de tuin komt het geluid van kakelende kippen en fluitende vogeltjes, uit de grote zaal klinken pianoklanken. De geur van lavendelolie verspreidt zich door de gang na een uitwendige therapie. De verse bloemen op tafel kleuren de therapieruimte waar we in een comfortabele stoel een kop warme thee drinken. Volgens de auteurs is Lievegoed GGZ een feest voor de zintuigen, een helende plek voor ieder mens. Een introductie in de antroposofische ggz.

In de verwijzing staat dat de 50-jarige Suzan worstelt met rouw om het verlies van haar moeder die recent overleed aan de gevolgen van kanker.