Wat is Imagery Rescripting?
ImRs is een methode waarbij cliënten pijnlijke herinneringen met behulp van hun verbeelding op een nieuwe manier ‘herschrijven’. Deze techniek wordt al met succes toegepast bij PTSS, en is nu ook onderzocht bij mensen met obsessieve-compulsieve stoornis (OCD) die onvoldoende opknapten na eerdere CGT, met name exposure met responspreventie (ERP).
Wat is er onderzocht?
Zeven mensen met hardnekkige OCD-klachten deden mee aan het onderzoek. Ze kregen zes sessies ImRs in drie weken tijd, met meetmomenten vóór, tijdens en tot drie maanden na de behandeling. De onderzoekers wilden weten:
- Verminderen OCD-klachten na ImRs?
- Is er ook effect op depressieve klachten en kwaliteit van leven?
Wat zijn de resultaten?
- OCD-klachten namen significant af tot drie maanden na behandeling (grote effectgrootte, d =
- 1.06)
- Bij drie deelnemers verbeterden ook de depressieve klachten
- Drie deelnemers rapporteerden een betere kwaliteit van leven
Hoewel het om een klein onderzoek gaat, zijn de resultaten veelbelovend. Deelnemers die het meeste opknapten, voelden zich ook duidelijk beter in het dagelijks leven.
Waarom is dit belangrijk?
Niet iedereen met OCD profiteert voldoende van de bestaande behandelingen. Zo’n 35% reageert nauwelijks of niet op CGT. Juist voor deze groep is het belangrijk om alternatieve therapieën te ontwikkelen.
ImRs biedt een andere invalshoek: niet het direct oefenen met dwangsituaties, maar het bewerken van onderliggende pijnlijke herinneringen of negatieve overtuigingen. Vooral mensen met schuldgevoelens, angst voor verantwoordelijkheid of intrusieve beelden zouden hier baat bij kunnen hebben.
En nu?
Deze studie laat zien dat Imagery Rescripting een haalbare en veelbelovende aanvullende behandeling kan zijn voor mensen met hardnekkige OCD. Tegelijkertijd is vervolgonderzoek nodig om te achterhalen:
- Welke herinneringen het beste kunnen worden ‘gerescript’
- Hoeveel sessies nodig zijn voor blijvend effect
- Hoe deze aanpak zich verhoudt tot bestaande behandelingen zoals ERP
De onderzoekers pleiten voor grotere studies met langere follow-up, zodat duidelijk wordt voor wie en op welk moment ImRs het beste werkt.
Het volledige onderzoek is verschenen in Behaviour Research and Therapy (oktober 2025)
Bron: nedkad.nl
